Sizinde hiç bazı eşyaların canlı olduğunu düşündüğünüz anlarınız oldu mu?Yok yok hafiften sıyırmadım :)) gayet iyiyim ama bazen bende bu his oluşur.
son iki gündür de bu hissi iyiden iyiye duyuyorum.Metehan ın su içmek için kullandığımız biberonu 2 gündür kayıp.Evin içinde ara tara bulamadık annemle.koltuklarımı çekmedik çekmecelerimi boşaltmadık.yatak altları cam kenarları her yere baktık bulamadık.Bir biberon olsam nereye giderdim diye bi bakış açısı geliştirip bu şekilde bile aradım.yok yok yok...
İşte bu noktada ben biberonun canlanıp kaçtığını düşünmeye başladım.
Yeter artık bu çocuğun elinden zulüm gördüğüm diyip gitti bence :)
Zira kim dayanır mama sandalyesinden hunharca aşağı atılmalara, emziğinden tutup parkeye sertçe vurulmaya,kaynar sularda acımasızca steril edilmek bahanesiyle yakılmalara,fırçalarla sertçe yıkanmalara....eziyetin bini bir para.artık yeteeerrr dedi ve gitti diye düşünüyorum...
Oysa biz ne çok severdik biberonumuzu.Gittiğimiz her yere götürür çantamızın en özenli yerinde seyahat ettirirdik ona.Düzenli emziğini değişirdik.
Aramalarımız devam ediyor.Eminim bi köşeye saklanmış bizim bu beyhude arayışlarımızı izliyor :)
Buradan sesleniyorum "Neredesin eyy biberon? Evine geri dön :))) "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder